Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

narzędzia pracy

См. также в других словарях:

  • uzbroić — dk VIa, uzbroję, uzbroićisz, uzbrój, uzbroićił, uzbrojony uzbrajać ndk I, uzbroićam, uzbroićasz, uzbroićają, uzbroićaj, uzbroićał, uzbroićany 1. «wyposażyć, zaopatrzyć w narzędzia walki, w broń, w sprzęt wojskowy» Uzbroić armię, wojsko, żołnierzy …   Słownik języka polskiego

  • narzędzie — n I; lm D. narzędziedzi 1. «urządzenie proste lub złożone umożliwiające wykonywanie jakiejś czynności lub pracy; przyrząd, instrument» Narzędzia metalowe. Narzędzia pomiarowe, skrawające, tnące. Narzędzia ciesielskie, kowalskie, rolnicze,… …   Słownik języka polskiego

  • narzędzie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. narzędziedzi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedmiot umożliwiający lub ułatwiający wykonanie jakiejś pracy; przyrząd, instrument : {{/stl 7}}{{stl 10}}Narzędzie ręczne,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pociągowy — 1. «o zwierzętach: używany do pracy, zaprzęgany do pojazdów i narzędzi rolniczych» Zwierzę pociągowe. Pociągowy typ konia. ∆ Siła pociągowa «siła wytwarzana przez pojazd ciągnący (np. ciągnik, lokomotywę) lub zwierzę pociągowe, wykorzystywana do… …   Słownik języka polskiego

  • warsztat — m IV, D. u, Ms. warsztatacie; lm M. y 1. «urządzenie (lub zespół urządzeń) ręczne lub mechaniczne, np. rodzaj stołu z podstawą, na którym wykonuje się określone prace rzemieślnicze albo techniczne» Warsztat stolarski. Warsztat tkacki. Pracować… …   Słownik języka polskiego

  • buda — ż IV, CMs. budzie; lm D. bud 1. «niewielki budynek sklecony niestarannie, z lichego materiału, pomieszczenie dla zwierząt, sprzętów itp.» Jarmarczna buda. Psia buda. Buda z desek. Buda na narzędzia. ◊ Do budy! «okrzyk na szczekającego psa dla… …   Słownik języka polskiego

  • dłubać — ndk IX, dłubaćbię, dłubaćbiesz, dłub, dłubaćał, dłubaćany 1. «za pomocą jakiegoś narzędzia drążyć, żłobić, ryć» Dłubać nożykiem, rylcem. Dłubać palcem, patykiem itp. w czym. Łódka dłubana z jednego pnia drzewa. 2. «(często z odcieniem… …   Słownik języka polskiego

  • fizyczny — fizycznyni 1. «dotyczący fizyki, zjawisk, którymi zajmuje się fizyka» Ciało, środowisko fizyczne. Gabinet fizyczny. Cechy, prawa, wielkości fizyczne. Laboratoria, narzędzia fizyczne. ∆ Chemia fizyczna «nauka zajmująca się badaniem zależności… …   Słownik języka polskiego

  • mój — + moja (ma), moje (me) D. m n mojego (mego), ż mojej (mej), C. m n mojemu (memu), ż mojej (mej), B. m=D. a. M., n=M., ż moją (mą), N. m n moim (mym), ż moją (mą), Ms. m n moim (mym), ż mojej (mej); lm M. m. os. moi, ż. rzecz. moje (me), D. moich… …   Słownik języka polskiego

  • placowy — placowywi «związany z placem, terenem nie zabudowanym o określonej funkcji; odbywający się na placu» Placowa sprzedaż ziemniaków. ∆ Roboty placowe «roboty wykonywane na placu wokół zakładu pracy, fabryki, budowy itp.» placowy, placowa w użyciu… …   Słownik języka polskiego

  • pomocny — pomocnyni 1. «pomagający komuś w czymś, udzielający pomocy; przydatny do czegoś, ułatwiający coś» Czy mogę być ci (dla ciebie) w czymś pomocny? Katalog pomocny w znalezieniu książki. Narzędzia pomocne w pracy. ◊ Podać komuś, wyciągnąć itp.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»